Mnóstwo mamy traum w życiu, tylko często ich sobie tak nie nazywamy, przypominasz. Co może być traumą?
Stanisław Szlassa: Traumą jest rozwód, porzucenie, zdrada w małżeństwie, niedotrzymanie słowa, śmierć kogoś w rodzinie, zwłaszcza śmierć małego dziecka, małżonka, poroniona ciąża. Jesteśmy ludźmi ztraumatyzowanymi, doświadczamy traum i żyjemy z nimi. Czasami tylko mało wiążemy fakty ze sobą, patrzymy na to, jak funkcjonujemy, co się w nas dzieje, dlaczego jesteśmy tacy napięci, czasami milczący, nerwowi, zestresowani, niepewni, mamy bezdechy, boimy się podejmować decyzji.
Nieraz nie widzimy, że niektóre trudności w naszym dorosłym życiu są konsekwencjami naszych traum, doświadczeń, które wycisnęły na nas jakieś piętno, szczególnie w naszym myśleniu i przeżywaniu. Potrzebny jest nam proces kojenia, uzdrawiania, który dokonuje się przez relację, korygujące doświadczenie. Nie chodzi o to, że to doświadczenie zniweluje ci tamte, lecz w korygującej relacji możesz nauczyć się koić siebie, rozumieć, dawać sobie zgodę, prawo na to, możesz też wypowiadać, uczyć się mówić o tym doświadczeniu.
Mówienie bardzo spuszcza to napięcie, wentyluje, zauważasz.
Kiedyś czytałem u Junga, który sam się tym zadziwiał, że samo to jak ktoś opowiada, to ma taki skutek, taką moc. Nie chodzi tylko o mówienie, ale też o to, żeby ktoś to usłyszał, przyjął, uwierzył. Opowiada ci ktoś o jakimś doświadczeniu, a ty widzisz to nieomal jako niedorzeczne. Stąd się biorą różnego rodzaju nerwice, ataki paniki czy też histerie. One są też efektem przeżytych traum. Histeria to jest taka silna reakcja emocjonalna, paniczny lęk, to mogą być nawet krzyki, kiedy nie widzisz powodu, żeby się czegoś bać. A jednocześnie w histerii ktoś opowiada ci niestworzone rzeczy, ręce mu drżą, głos mu drży, ucieka i tak dalej nie może. Będzie ci opowiadał, że wszyscy lekarze to są gwałciciele, że nie wolno iść do lekarza.
Książkę „Jak chorować? Pytania, których się boimy” zamówisz np. tutaj.
